آسیب شناسی موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی

آسیب شناسی سازمانی عبارت است از کسب شناخت و بازبینی جامع، نظام مند و منظم از فعالیتهای سازمان و نتایج حاصل از آنها و شناخت تنگناها و مشکلات سازمان تا از این رهگذر با ارائه راهکارهایی، از حاد شدن مشکلات و کاهش بهره وری سازمانی جلوگیری به عمل آید و در جهت ارتقای اثربخشی سازمانی گام موثری برداشته شود. به این ترتیب هدف از مطالعات آسیب شناسی، شناسایی نقاط قوت و ضعف سازمان، شناسایی زمینه هایی که نیاز به بهبود دارد و ارائه راهکارهایی در جهت بهبود و ارتقای سازمان است. در این پژوهش پس از بررسی الگوهای مختلف آسیب شناسی سازمانی، الگوی efqm به عنوان الگوی اصلی انتخاب شد، سپس با بررسی تحقیقاتی که در زمینه ارزیابی پروژه های مدیریت دانش و شناسایی عوامل موفقیت آن انجام شده و همچنین الگوهایی که در این زمینه ارائه گردیده متغیرهای فرعی مرتبط به آن اضافه شد تا از آن به منظور آسیب شناسی سازمان های مبتنی بر دانش استفاده شود. این تحقیق به دنبال پاسخگویی به دو سوال اصلی است: چه عواملی بر عملکرد موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی تاثیر دارد؟ و موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی در چه حوزه هایی ضعیف است؟ این تحقیق به روش سرشماری انجام شده است؛ کلیه کارکنان سطوح مدیریت عالی، مدیریت میانی، سرپرستی و پژوهشگران موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی، در مجموع 46 نفر، به عنوان جامعه آماری تحقیق در نظر گرفته شد و از تحلیل های آماری آزمون آلفای کرونباخ جهت بررسی پایایی پرسشنامه و از آزمون میانگین برای بررسی میزان اهمیت وجود رویکرد و میزان رعایت رویکرد در هر یک از متغیرها (تأیید و یا رد فرضیات) استفاده شد. از نقطه نظر مدیران و کارشناسان موسسه، هر نه متغیر رهبری، خط مشی و استراتژی، منابع انسانی، شراکت ها و منابع، فرآیندها، نتایج مشتریان (کارفرمایان)، نتایج منابع انسانی، نتایج جامعه و نتایج کلیدی بر عملکرد موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی تاثیر دارد و عملکرد موسسه در حوزه چهار متغیر منابع انسانی، شراکت ها و منابع، نتایج منابع انسانی و نتایج مشتریان (کارفرمایان) ضعیف است و در حوزه پنج متغیر رهبری، خط مشی و استراتژی، فرآیندها، نتایج جامعه و نتایج کلیدی عملکرد ضعیف نیست. به این ترتیب با توجه به تحلیل های انجام شده مهمترین پیشنهادات ارائه شده عبارتست از: مدیریت و توسعه منابع انسانی، توسعه و استقرار مدیریت دانش، مدیریت شراکت ها با ذینفعان خارج از سازمان، تقویت فرهنگ تعالی بین کارکنان، مدیریت ارتباط با مشتریان (کارفرمایان).